رضاکریمی: مطالعات «خواندن» چند دهه است که در غرب به ویژه آمریکا ذهن اساتید و پژوهشگران علوم انسانی را به خود مشغول کرده است. در ایران این مقوله گمنام مانده و حتی در رشته کتابداری هم جایگاهی ندارد و سرفصل مشخصی به این موضوع اختصاص داده نشده است. در چند سال اخیر بخش پژوهشی نهاد کتابخانه های عمومی تلاش کرده است این موضوع را در جامعه علمی کشور و در رسانه ها مطرح کند. چاپ یکی دو کتاب با این موضوع، تأسیس مجله مطالعات خواندن توسط یکی از پژوهشگران این نهاد از جمله تلاش ها برای ترویج این موضوع در کشور بوده است. آخرین فعالیت انجام شده برگزاری دوره آموزشی «مدرسه تابستانی خواندن» برای کتابداران کتابخانه های عمومی کشور بوده است. در این دوره مباحثی مانند نظریه های خواندن، تجربیات ترویج خواندن، فضای مجازی و مطالعه، سیاستهای محلی ترویج خواندن و.. مطرح شده اند.
به طور کلی در این خصوص گفته اند که: ویژگی همه‌جاحاضری خواندن آن را به وضعیتی در آورده است که یک برنامه پژوهشی مستقل با تمرکز بر تمامی گستره‌های خواندن تا کنون وحود نداشته است. همه این پژوهش‌ها با تمرکز بر عمل خواندن، تنها برنامه پژوهشی خود را تکمیل کرده‌اند و قصد آن نداشته‌اند که خواندن را به عنوان عملی همه‌جانبه مورد بررسی قرار دهند. نمونه‌ی چنین پژوهش‌هایی در جامعه‌شناسی ادبیات، رویکرد شناختی روانشناسی، تاریخ نوشتار و کتاب، مطالعات رسانه ارتباطات و … مشاهده می‌شود.
اما با توجه به فقدان پژوهش متمرکز و مستقل، کوششهای فوق به منظور سامان دادن به پژوهش‌های انجام شده در زمینه خواندن و نیز ارائه نقشه‌ی جدید از عمل انسانی خواندن شروع شده است.
اکنون با این اقدامات دبیرکل نهاد کتابخانه های عمومی سال 1395 را به عنوان سال خواندن معرفی کرده است. به نظر می رسد جوانه های مطالعات خواندن رو به شکوفایی هستند.
